O tej kobiecie praktycznie wcale się nie mówi.
Warto jednak wiedzieć, że dla Turków jest ona jedną z matek władzy kobiet. Idąca śladami swojej poprzedniczki, sułtanki Hürrem, Afife Nurbanu Sultan swoją drogę na sam szczyt rozpoczęła, jako nałożnica księcia koronnego, Selima.

Afife Nurbanu Sultan
a właściwie Devletlu Ismetlu Haseki Afife Nurbanu Valide Sultan Aliyyetü'ş-Şân Hazretleri to ulubiona nałożnica, prawowita małżonka Selima II - syna Roksolany oraz Sulejmana Wspaniałego. Nurbanu pochodziła z Wenecji z utytułowanego rodu Baffo - przed przejęciem islamu nazywała się Cecilia Venier-Baffo. Księciu Selimowi została podarowana prawdopodobnie przez jego matkę, Hurrem. Sułtanka Hurrem nadała jej imię Afife, co po osmańsku oznacza ''sprawiedliwa''. Dopiero później, Książę Selim nazwał ją Nurbanu, co z perskiego tłumaczy się na ''księżniczka/pani światła.

Nurbanu nie musiała zbyt długo czekać, aby wkraść się w łaski Selima, gdyż już w 1544r. urodziła mu trzy córki - Ismihan, Sah oraz Fatmę, znaną również pod imieniem Gevherhan. Urodzenie trzech córek nie dało jej jednak tytułu. W 1546r. na świat przyszedł Murad - przyszły sułtan. Po narodzinach syna zdobyła wpływy i została głową książęcego haremu Selima w Manisie. Kiedy Selim wstąpił na tron, ożenił się z nią i nadał jej tytuł Haseki Sultan. Jako matka następcy tronu, była nie tylko doradczynią swojego męża, lecz także sprawowała często funkcję regentki dla uzależnionego od alkoholu i narkotyków Selima, a później syna. Władca bardzo cenił opinię żony i zawsze słuchał jej rad.

Po śmierci Selima II, rozkazała ukryć ciało męża, a następnie powiadomić swego syna, aby jak najszybciej zjawił się w Stambule jako, że nie był jedynym kandydatem do osmańskiego tronu. Tym samym tytułowano ją Valide Sultan - Sułtanką Matką, czyli najwyższym tytułem w Imperium Osmańskim, jaki mogła osiągnąć kobieta. Ponadto, była to pierwsza niewolnica, która dzierżyła ten tytuł. Ponadto, Nurbanu korespondowała z królową Francji Katarzyną Medycejską. Prowadziła politykę pro-wenecką jako, że miała nigdy nie zapomnieć o swoim pochodzeniu oraz zainicjowała budowę meczetu Atik Valide.